ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΥΛΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

Aftovouli-Ikaria Theodosiou

4 ώρ.  · 

Φώτιος Τούμπανος

16 ώρ.  · 

Ένα χρυσό πιάτο που πολλοί δεν το γνωρίζουν όχι γιατί δεν θέλουν να ξέρουνε, αλλά γιατί ποτέ δεν το ανάφεραν σε κανένα σχολικό βιβλίο. Αυτό το πιάτο το έφερε ο Χριστόφορος Κολόμβος από την (Εσπερία) Αμερική και το παρέδωσε στο βασίλειο της Ισπανίας. Το μυστήριο είναι ότι στο πιάτο απεικονίζονται ο Ηρακλής, ο Οδυσσέας, ο Ποσειδώνας και ο Όμηρος. Αυτό προϋπήρχε και δείχνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες υπήρχαν μερικές χιλιάδες χρόνια πριν από τον Κολόμβο στην (άγνωστη) Εσπερία – Αμερική!!

Όλες οι αντιδράσεις:

11

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ

Τα ιδια εχω ακουσει και για τους Αγιαμαρας (Ayamaras) της Λατινικης
Αμερικης.
Οτι Ελληνες αρχαιολογοι που επεσκευθησαν την περιοχη, μιλησαν με τους
αρχηγους των φυλων, ο καθενας στην γλωσσα του και συνεννοηθησαν θαυμασια.
Στην φωτογραφια με τον γενειοφορο, πλην των χαρακτηριστικων που δεν ειναι
σαφως indio, πρεπει να τονιστη οτι οι indios ειναι σπανοι, οποτε μια
γενειαδα ειναι κατι το εκτος "προγραμματος". Φυσικα, θελω να πιστευω στα
γραφομενα μια και ειμαι Ελληνας, χωρις ομως και να μην μπω σε πειρασμο (περι
της γενειαδος) να σκεφτω πως ενας σπανος μπορει σε μια επιμειξια με ενα Ι
(για οσους δεν το επιασαν, με εναν Ι-σπανο, που βρηθουν σε εκεινα τα κρατη),
να εχουν μια διαδοχη μουσατη (Αποστολε, ειπα μουσατη οχι Μουσσατη, χαχαχαχα)
Διονυσος

_____

From: Dimitris Nazos [
skip to main <> | skip <> to sidebar

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ



Παρασκευή, 09 Ιουλίου 2010


Τα
αρχαία ελληνικά κύρια ονόματα της φυλής των Αραουκανών της Χιλής.



Σ Δωρικός Βούλης (Dr.Ing.) - Κ.Χατζηγιαννάκης (Dr. Μηχ.)

Η παρακάτω εισήγηση έγινε από τον Δρ Στ. Δωρικό (Βούλη) στο Συμπόσιο των
Φίλων των Α.Ε.Ο, στις 16/10/2000.

Η πρώτη απόπειρα ενασχόλησης με την μελέτη της γλώσσας των Θεών του Ηλίου,
των Ίνκα (1), που πίστευαν και περίμεναν τους λευκούς θεούς τους, που
παρασύρθηκαν να δεχθούν τους καταστροφικούς και απολίτιστους ΄΄ εκπολιτιστές
΄΄ τους, τους Ισπανούς του Πιζάρο, ως επιστρέφοντες προγόνους και προπάτορες
και θεούς , μας απεκάλυψε ελληνικές ρίζες και δομές στην Αμερικανική Ήπειρο
από την πανάρχαια εποχή με διαλεκτικά δωρικά και αιολικά στοιχεία της
γλώσσας τους *.

Αλλά και η προσέγγιση της γλώσσας των Αραουκανών ενός άλλου λαού της Ν.
Αμερικής, αποκαλύπτει μια άλλη , πολλαπλά δημιουργική ελληνική εστία στην
Νότια Αμερική, σε χώρα αντίπαλο πόλο της αυτοκρατορίας των Ίνκα , που
πολέμησε τους Ισπανούς εισβολείς και θαυμάστηκε (2) απ� αυτούς,
αποδεικνύοντας την Σπαρτιατική καταγωγή της.

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΤΑΣΗ
Και εξυμνήθηκε στο σχετικό έπος �� Araucania�� από τους Ισπανούς ποιητές .
Αραουκανοί, Μαπούτσε, Βελίτσε. Λέξεις που μοιάζουν εξωτικές, που σε πρώτη
θέαση δεν μας ξεδιπλώνουν το θαυμαστό περιεχόμενό τους, ειδικά σε μας τους
Έλληνες . Και όμως , αν εντρυφήσουμε στα λεξικά και στις συνήθειες των λαών
αυτών, έρχονται στο φως πολλά στοιχεία, που παραπέμπουν σε πολύ οικίες και
γνωστές μας εικόνες , έθιμα και στοιχεία . Και πάνω απ� όλα, προκαλεί τον
μελετητή η ομοιότητα των τοπωνυμίων, των ονομάτων, των γλωσσών γενικότερα.
Το δωρικό ιδίωμα, που εντοπίζεται στη βάση των ριζών των λέξεων επιβεβαιώνει
τις ιστορικές μαρτυρίες, και μάλιστα όσες προέρχονται από επίσημα μέλη των
φυλών αυτών .(3)

ΧΛΑΜΥΔΟΦΟΡΕΣ ΑΡΑΟΥΚΑΝΕΣ
Οι γλωσσικές αποδείξεις επικεντρώνονται στην φυσιολογία και τα σωματικά
χαρακτηριστικά των μελών της φυλής, στις συνήθειες, στις θρησκευτικές
δοξασίες, στις ιστορικές αναλογίες και μαρτυρίες για την οδό που διανύθηκε
μέχρι την άφιξη των πρώτων εποίκων Αραουκανών στη Χιλή, που έχει και αυτή να
αποκαλύψει πολλά, για πιθανές ενδιάμεσες αποικίες των Ελλήνων στον Ειρηνικό
Ωκεανό ή ελληνικές εστίες που χρειάζεται να ερευνηθούν **. Και ίσως
αποκαλυφθούν ερμηνείες συμπεριφορών ή εθίμων των γενικώς και αδιακρίτως
σήμερα αποκαλουμένων ιθαγενών με ελληνοκεντρική θεώρηση .

Ο ΓΕΝΕΙΟΦΟΡΟΣ ΓΕΡΩΝ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΟΠΙΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Σε κάθε περίπτωση αφετηρία αυτής της περιπλάνησης, τόσο γοητευτικής και ,
ελπίζουμε, πλούσιας σ ενδείξεις και σκέψεις, μπορεί να αποτελέσουν τα καθαρά
ελληνικά ή ελληνόμορφα τοπωνύμια ή ονομασίες περιοχών, όπως η πόλη Ούε ( Hue
= Gue < Γαία ) το Λάος και η ονομασία των νησιών Γαλα � πάγος (Λευκός Βράχος ).
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΡΑΟΥΚΑΝΩΝ
Εν προκειμένω ο περιγραφές των αρχαίων , ως του Στράβωνος και του
Πτολεμαίου, είναι πολύτιμη πηγή πληροφοριών για τα ταξίδια των Αρχαίων
Ελλήνων στις περιοχές αυτές, που αφ� εαυτών αποδεικνύουν ότι τους ήσαν
γνωστές και επιβεβαιώνουν κι αυτές τα διάβα των Ελλήνων, που πολύ πιθανόν
κατέληξε από την θαλάσσια αυτή οδό στην Χιλή, όπου εγκαταστάθηκαν και
αναπτύχθηκαν οι Αραουκανοί και που σήμερα ομολογούν και μελετούν τη καταγωγή
τους και προβάλουν και αναπτύσσουν την γλώσσα τους και σε πανεπιστημιακά
ιδρύματα.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΟΧΙ ΙΝΔΙΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗΚΑ ΕΠΙΣΗΣ ΧΛΑΜΥΔΟΦΟΡΕΣ

Αλλά ως τα πλέον σημαντικά όμως αντικείμενα της έρευνας αποδεικνύονται τα
ονόματα των Αραουκανών . Και αυτά είναι αμιγώς ελληνικά . Ο κατάλογος
ονομάτων που ακολουθεί, αντιστοιχίζει τα αραουκανικά ονόματα με τα
αρχαιοελληνικά τους αρχέτυπα και αποτελείται από ονόματα προσωπικοτήτων .
Alkaman = Αλκαμένης
Allavilu = Αλλόφιλος
Alkapan = Αλκιφάνης
Andakolo = Αντίχορος
Antihuenu = Αντίγονος
Antivilu = Αντίφιλος ( παρατηρούμε την τροπή του φ σε β,
όπως στην Μακεδονική διάλεκτο )
Antipulli = Αντίπυλος
Antimanki = Αντίμαχος
Antigaki = Αντίοχος
Antriti = Ανδρίτη ( αμαζόνα, ανδρογυναίκα)
Antilaf = Αντίλοχος
Antipan = Αντιφάνης
Glauka = Γλαύκη ( από το γλαυκός )
Ile = Ύλας, όνομα γνωστού Αργοναύτη
Kare = Χάρις
Kirio = Κύριος

Tome = Τομεύς

Krea = Κρέουσα
Krinno = Κρίνος ή Κρίνων
Napo = Νάπος ( από το νάπη =δάση, κοιλάδα, Αγ. Νάπα )
Pono = Πόνος ( από το πόνος = κόπος, έργον, μάχη )
Tropa = Τρόφος ( από το τροφός )
Karelao = Χαρίλαος
Epinapi = Επίνεφος ή Επίναπος ( νάπη = κοιλάδα, δάσος )

Kallopillan = Καλλιφίλων

Kallopan = Καλλιφάνης
Kallotane = Καλλιθάνης
Kallomalin = Καλλίμελος
Kallolanke = Καλλιλάμπης (π
κ )
Kallolalangue = Καλλίλογος
Karenaipai = Χαρίνιππος
Karellanga = Χαρίλαμπος
Kedoman = Κηδομένης ( κήδος = μέριμνα, φροντίς )

Kalemante = Καλλιμάντης

Kelentara = Καλλιδωρος
Kaupolikan = Γεωπολυγένης
Kanio = Γεννίων ( = γενάρχης )
*Huenchulao = (Α)huenchulao = Αγησίλαος
Lientur = Λεόντωρ, Λέανδρος
Lemo- Lemo = Πτόλεμος ή Πτολεμαίος
Lautaro = Λαόδωρος
Lonko = Λόγγος
Nekuleo = Νικόλαος ( όνομα Σπαρτιατικό)
Maniqueo = Μενοικεύς
Mauropande = Μαυροπένθης
Melitaun = Μελιταίος
Melivilu = Μελίφιλος
Antupillan = Ανθοφίλων
Poepan = Ποοφάνης
Aliman = Αλιμένης
Elikura = Ελίκωρος
Leokano = Λεωγένης
Leokato = Λεωκράτης
Leochengo = Λεωσθένης
Nakto = Νυκτώ
Gualema = Γαιο(πτό)λεμος
Leokan = Λεωγένης
Lemo

κατά την έρευνα των ονομάτων έχουν επισημανθεί οι εξής καταλήξεις σε
αντιστοιχία :

-kan = -γένης, -man = -μένης, -vilu = -φίλος, -katum = -κράτης, -pan =
-φάνης, -an = -άνης, - huenu = -γονος, -
-puli = -πυλος, -gav = -γαίος, -gaki = -οχος, -manki = -μαχος,
-laf = -λοχος, -gueo = -κευς, -ande = -άνθης, - taro = -δωρος
- ante = αντης, -pai = -ίππος, - polikan = - πολυγένης.



· Στην γλώσσα των Αραουκανών είναι συχνή η αποκοπή ολόκληρων συλλαβών χάριν
συντομίας. Το φαινόμενο αυτό θα το συναντήσουμε και σε άλλα ονόματα.

ΑΡΑΟΥΚΑΝΕΣ ΜΕ ΤΟΠΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΕΣ ΜΕ ΧΛΑΜΥΔΑ






Πηγή




Αναρτήθηκε από ierahellas στις
12:42
π.μ.

Ετικέτες ΑΡΑΟΥΚΑΝΟΙ
, ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
, ΕΠΙΣΤΗΜΗ
, ΕΡΕΥΝΑ


0 σχόλια:



Δημοσίευση σχολίου







Νεότερη
ανάρτηση Παλαιότερη
Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)


Αρχειοθήκη ιστολογίου


* ▼ 2010

(234)


* ▼ Ιούλιος
(10)


* H ΤΟΥΡΚΙΚΗ
ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ & Η ΠΡΟΙΣΤΟ...

* 15
Ιουλίου 1974. Το πραξικόπημα στην Κύπρο.

* ΤΟ

ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ

* Γυναίκες

μαθηματικοί στην αρχαιότητα

* Η
επιστολή
του Αγίου Όρους προς τον Χίτλερ

* «Κύπρος
1974: Η
προσφορά του 336 Τάγματος Κυπριακή...

* Τα
αρχαία
ελληνικά κύρια ονόματα της φυλής των Αρα...

* Πόντιοι
και η
Γενοκτονία των Ελλήνων

* ΣΥΝΤΟΜΟ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΥ...

* ΤΑ
ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ F.I.R. ΑΘΗΝΩΝ

* ► Ιούνιος
(13)


* Τι
έλεγε ο
Θουκιδίδης για τη Μακεδονία;

* Η
Τουρκία
είναι ένα κράτος που δημιούργησαν και κυ...

* Η
καταγωγή
των Ελλήνων(Προϊστορικοί και Αρχαϊκοί χ...

* Η Βόμβα
του Μοροζίνι κατά της Ακρόπολης των Αθηνών...

* Η

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΘΩΡΗΚΤΟΥ “ΑΒΕΡΩΦ”

* Σαράντος

Καργάκος: Εύχομαι ο Θεός να βάλει το χέρι...

* ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ.
Η
ΦΥΛΗ...ΦΑΝΤΑΣΜΑ!

* Παράδοση

Δωδεκανήσου στίς Συμμαχικές Δυνάμεις καί ...

* ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ
ΕΛΛΗΝΑΣ

* Η
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΟΥ ΙΣΘΜΟΥ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

* 1929
- 1932: Η
Παγκόσμια Οικονομική Κρίση και η Ελ...

* ΜΥΚΗΝΕΣ
ΚΑΙ
ΙΣΤΟΡΙΑ

* ΠΟΙΟΣ
ΕΙΝΑΙ
ΕΛΛΗΝ;

* ► Μάϊος
(33)


* 31
ΜΑΙΟΥ 334 π.χ. Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΓΡΑΝΙΚΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ - Ο ...

* 29 ΜΑΙΟΥ
1453 Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ (Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣ...

* ΤΑ
ΙΕΡΑ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

* ΤΟ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ ΤΟΥ Κώστα Ηλιάκη

* Η

πολεμική ιστορία του Ελληνικού Στρατού μέσα από ...

* Τουρκική
ιδιωτική
κλινική-νοσοκομείο ετοιμάζει η Ά...

* Το
Ύψωμα 731, οι άγνωστες Θερμοπύλες του πολέμου τ...

* Πότε
θά
βάλουν τέτοιο θέμα στήν Εκθεση; "Στού Κοντ...

* Ο

μηχανισμός της απάτης

* ΤΑ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ…

* Γεμίζουν
με
μετανάστες τους εκλογικούς καταλόγους

* Ο

Ελληνισμός της Ανατολής

* Η

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

* Ποιος

θυμάται την Κύπρο;

* Το

επεισόδιο στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση μεταξύ του Αλ. ...

* Η
μεγάλη
επιστροφή - Όλο και περισσότεροι Έλληνες ...

* 16 ΜΑΙΟΥ
1919 - Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Τ...

* ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Ο ΜΕΓΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΘΡΥΛΟ

* 14
ΜΑΙΟΥ 1920:Η Αλεξανδρούπολη (ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ) κατά τη...

* Αν

διαβάζετε ιστορία, θα δείτε ότι θα γίνει κι άλλ...

* Ο
ΕΒΡΑΙΟΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΒΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛ...

* νεο
κοσσοβο
στην θρακη θελουν οι τουρκοι!!!

* Τι

χειρόγραφα αντέγραφαν οι καλόγεροι στα μοναστήρ...

* Ο

καθηγητής Ζουράρις στο Πατριωτικό Μέτωπο

* Η
Τουρκία
ανακοίνωσε διεθνώς πως κατέχει το Αιγαίο...

* Ξύπνα
Έλληνα
ραγιά…!

* ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

* ► Απρίλιος
(31)

* ► Μάρτιος
(43)

* ► Φεβρουάριος
(75)

* ► Ιανουάριος
(29)




Για Μένα

Η Φωτό Μου

ierahellas

ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΕ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ
ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΑΤΡΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΛΛΑΣ ΕΛ-ΛΑΣ Η ΤΕΦΡΑ

Προβολή πλήρους
προφίλ



Αναγνώστες




ΒΡΑΓΧΙΔΕΣ ΚΑΙ ΒΡΑΧΜΑΝΟΙ
(του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη)

Γενικά

Οι λεγόμενοι Ινδοευρωπαίοι δεν ήλθαν από τις Ινδίες στην Ευρώπη-όπως μας έχουν ενσταλάξει εσφαλμένα - αλλά από την Ευρώπη στις Ινδίες. Το ίδιο ισχύει και για την Ελληνική γλώσσα, η οποία ανήκει δήθεν στην Ινδοευρωπαϊκή Ομοταξία Γλωσσών, ενώ στην ουσία είναι η Πελασγική Γλώσσα, όπως μετεξελίχθηκε ανά τους αιώνες στα μέρη που ομιλήθηκε. Οι φερόμενοι ως Ινδοευρωπαίοι ή Αριοι ήσαν Πελασγοί δηλαδή λαοί του Αιγαίου και των πέριξ αυτού περιοχών (Δάρδανοι, Αχαιοί, Τρώες κ. α) που μετέφεραν τον πολιτισμό στη χώρα του Γάγγη. Οι «Σούφοι»(σοφοί) είναι τάξη της Ινδίας , όπως και οι Βραχμάνοι είναι άλλη ιδιαίτερη τάξη ιερέων. Οι Βραχμάνοι πήραν τη λατρεία και την οργάνωση τους από τους πανάρχαιους Μιλησίους Βραγχίδες, που αρχικά πήγαν στη χώρα των Σόγδων και μετά μετοίκισαν προς τις εκβολές του Ινδού ποταμού.

Ελληνική Αρχαιολογία (Μυθολογία)

Όπως πληροφορούμεθα από την Ελληνική Αρχαιολογία ο Ηρακλής, ο Διόνυσος, ο Ερμής , ο Περσεύς, οι Αργοναύτες έκαναν ταξίδια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου( Ινδία, Κίνα, Ιαπωνία, Πολυνησία, Αμερική κλπ) Τούτο επιβεβαιώνεται και από την αρχαιολογική σκαπάνη. Οι πολυταξιδεμένοι Πελασγοί(=Πελαργοί) που έκαναν τα μακρινά ταξίδια δεν ήσαν μία και μοναδική γενιά Αργοναυτών , αλλά αλλεπάλληλες γενιές και οι ηγέτες τους(Ηρακλής, Διόνυσος, Ερμής Τρισμέγιστος, Περσεύς, Μέμνων κ.α) δεν ήσαν ένας αλλά διαδοχικά πρόσωπα με το αυτό όνομα.. Ο μυθικός Δάρδανος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που διεκπεραιώθηκε στην Ασία σε προϊστορικούς χρόνους . Εξ αυτού οι Τρώες εκαλούντο Δάρδανοι , αλλά και Μέμνονες . [Σύμφωνα με την Ιλιάδα του Ομήρου, ο γιός του Τιθωνού Μέμνων κατά παράκληση του θείου του Πριάμου ήλθε με στρατό «Αιθιόπων» να πολεμήσει στην Τροία. Αυτοί οι Αιθίοπες δεν ήσαν εκ της Αιθιοπίας αλλά από την Ινδία(Ο Ηρόδοτος τους καλεί «Αιθίοπες οι εκ της Ασίης»(Ινδία) Β94) Ο Μέμνων σύμφωνα με τον Όμηρο και τον Ησίοδο ήτο γιός του Τιθωνού και της Ηούς,, δηλαδή της ροδοδάκτυλης Αυγής. Η Αυγή όμως είναι στην Ανατολή και όχι προς Νότο στην Αιθιοπία, όπως ενομίζετο.] Εξ άλλου και το όνομα «Ινδία» σημαίνει ‘παιδιά του Δία’

Ο Μ. Αλέξανδρος στην Ινδία

Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και οι βιογράφοι του Μ. Αλεξάνδρου γράφουν ότι, όταν ο Μεγάλος Βασιλεύς πήγε στην Ινδία συνήντησε πολλούς Βραχμάνους που είχαν Ελληνική Παιδεία και μιλούσαν την Ελληνική Γλώσσα . Αλλά δεν είναι μόνον η Ελληνική γλώσσα και η παράδοση των αρχαίων Ινδών που παραπέμπει στην Ελλάδα, αλλά και η λατρεία των Βραχμάνων που την δανείσθηκαν από τους Μιλησίους ιερείς Βραγχίδες . Οι τελευταίοι ήσαν ιερείς του Διδυμαίου Μαντείου του Απόλλωνος , που έλκει την ίδρυση του από τον μυθικό Βράκχο. Αυτός ήτο δεινός μάντις του Απόλλωνος , που εμάντευσε την κυριαρχία του Αλεξάνδρου ..(Διοδώρου. Σικελιώτη –Ιστορική Βιβλιοθήκη 19,90.4.1 και Στράβωνος Γεωγραφικά 17.1.43.30.) Εκεί πήγαιναν κραταιοί ηγεμόνες της εποχής για να πάρουν χρησμούς (Κροίσος, Νεκώς, κ.α) [ Το Μαντείο της Μιλήτου –όπως όλος ο Ελληνικός Πολιτισμός -κατεστράφη από τους Ιουδαιοχριστιανούς κατά την επιβολή της θρησκείας τους] .

Η Εξόντωση των Βραγχιδών

Σύμφωνα με μια άλλη πληροφορία, η εξόντωση των απογόνων των Βραγχιδών και Βραχμάνων από τον Αλέξανδρο έγινε το 324 π Χ κατά την διέλευση του από τις Ινδίες . Τους μεν Βραγχίδες εξόντωσε διότι τους θεώρησε ως προδότες του Ελληνισμού, τους δε Βραχμάνους διότι πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση κατά τον πλού του μέσω του Ινδού ποταμού. Τούτο αναφέρεται μόνον από τον Στράβωνα και Σουίδα που έζησαν πολύ βραδύτερον του Αλεξάνδρου. Ενδέχεται όμως να πρόκειται για τους ίδιους ιερείς με το αρχαίο και νεώτερο όνομα τους.[ Αν είχαν σωθεί από την μανία του χριστιανισμού οι αρχαίες πηγές ίσως θα γνωρίζαμε τεκμηριωμένη ολόκληρη την αλήθεια]

Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες οι Βραγχίδες εγκατεστάθησαν στη Σογδιανή και έκτισαν εκεί την ομώνυμη πόλη των «Βραγχίδων Αστυ» Οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι Βραχμάνοι ιερείς ταυτίζονται με τους Μιλησίους Βραγχίδες ιερείς, που πήγαν στην Ινδία σε πανάρχαιους χρόνους. Αλλιώς δεν ερμηνεύεται η αναφορά από τον Στράβωνα γιατί εξορίσθηκαν στην περιοχή της Σογδιανής ;
Υπάρχουν δύο εκδοχές για την μετάβαση τους εκεί:
1/ Σύμφωνα με την πρώτη παρεκάλεσαν τον Πέρση βασιλιά να τους εγκαταστήσει στο πλέον απομακρυσμένο μέρος της επικράτειας του για να γλιτώσουν ενδεχομένως από τον διωγμό των Μιλησίων (494 π. Χ),
2/ Κατά την δεύτερη εκδοχή αυτοεξορίσθηκαν για να προσφέρουν ιεραποστολικό έργο, όπως θα λέγαμε σήμερον.
Όπως κάθε ιερατική εξουσία , έτσι και οι Βραχμάνοι των Ινδιών δεν ήθελαν καθεστωτική αλλαγή στην πολιτική ηγεσία γιατί αυτή θα έθιγε τα προνόμια τους (Αρειανός ΣΤ’ 16) Έτσι εξηγείται γιατί επρόβαλαν αντίσταση κατά του Αλεξάνδρου. Εξ άλλου ο (Διόδωρος Σικελιώτης ΙΖ’ Βιβλίο) αναφέρει ότι οι Βραγχίδες επαναστάτησαν τρεις φορές και ταυτίζει τους Βραγχίδες με τους Βραχμάνους. Οι Βραγχίδες λάτρευαν τον Δία και τον Απόλλωνα, αλλά προ πάντων τον εαυτόν τους στο πρόσωπο του γενάρχη τους Βράγχου.
Οι Βραχμάνοι πίστευαν ότι εκτός από τους θεούς, όλες οι άλλες τάξεις ήσαν κατώτερες. Ο Βραχμανισμός είναι θρησκευτική, κοινωνική και πολιτική τάξη της Ινδίας που διεδέχθη τον Βεδισμόν αναμιχθείς με αυτόν, και εν συντομία διδάσκει:

α/ Το Υπέρτατον Ον (Βράχμα) , εξ ού εκπορεύθησαν και στο οποίον θα επανέλθουν τα πάντα, είναι Αυλον (Λόγος-Ψυχή) και μη λατρευτόν ,
β/ Η ατομική ψυχή ταυτίζεται με την παγκόσμια,
γ/ Ο εξωτερικός κόσμος (των αισθήσεων) είναι ψευδαίσθησις (μάαγια= μαγεία) Όπως πιστεύουν και οι Έλληνες
δ/ Η παρούσα ζωή είναι συνέπεια πρώτης τινός αμαρτίας, αποτελεί δε δοκιμασία προς εξαγνισμό και λύτρωσιν [Και οι Έλληνες έκαναν εξαγνισμό με ύδωρ και φωτιά , όπως οι Βραχμάνοι]
ε/ Η λύτρωσις συντελείται δια της μετενσαρκώσεως ή μετεμψυχώσεως, [δηλαδή δια της από ενός φθαρτού σώματος εις έτερον, μέχρις ότου εξαγνισθεί πλήρως η ψυχή, και απαλλαγεί πάσης ενεργείας και πάθους, οπότε φθάνει εξαγνισμένη στο Νιρβάνα και επανέρχεται στο Υπέρτατο Ον] έτσι πίστευαν και οι Βραγχίδες
στ/ Μέσον προς λύτρωση είναι ο ασκητισμός(όπως πίστευαν και οι Βραγχίδες ).
ζ/ Καίνε τους νεκρούς τους όπως και οι Έλληνες (καύση Αχιλλέως στην Τροία)
η/ Όπως οι Βραγχίδες ιερείς έδιναν τους χρησμούς τους με τον βρασμό του νερού, έτσι κάνουν και οι Βραχμάνοι [ Οι Βραγχίδες ερμήνευαν τους υδρατμούς που έβγαιναν από τον βραστήρα και θαύμαζαν το φαινόμενο της μετατροπής του ύδατος(υγρά, στερεά και αέριος κατάσταση) χωρίς να χάνει την ουσία του (Ιαμβλ. Μυστήρια 3. 11. 8 και 3.11.67)]

Δια της Γνώσεως η Λύτρωση

Η Βραχμανική θεολογία θεωρεί ότι εκ του Βράχμα(Βράγχου) απορρέει η θεία Τριάς (Τριμούρτι=Τρίμορφη) ήτοι ο Βραχμα, δημιουργός, ο Βισνού, συντηρητής, και ο Σίβα, ο εξολοθρευτής. Επίσης υπάρχουν και οκτώ δευτερεύοντες(συμβολικοί) θεοί φύλακες του κόσμου, ήτοι ο Ντιάου (Δίας), ο Ιντρα, ο Μίτρα, ο Βαρούνα(=υψιβρεμέτης Ζευς που φέρνει τη βροχή) και άλλα πολλά θεϊκά και διαβολικά πνεύματα , όπως είχαν οι Ελληνες. Αυτά ανακαλούν στην μνήμη μας την Ελληνική Κοσμογονία, ήτοι το Χάος εκ του οποίου δημιουργήθηκε ο κόσμος, ο Έρωτας (Βισνού), θεός της συνενώσεως, η Έρις(Σίβα) θεότης της διαιρέσεως και καταστροφής, η Αγία Τριάς που οι Ινδοί απεκάλεσαν Τριμούρτι κ.ο.κ Εξ άλλου και το ιερό βιβλίο των Ινδών η «VEDA” σημαίνει Λύτρωση μέσω της Γνώσεως ( Veda= {F}οίδα=βλέπω-γνωρίζω) Αλλά και η μετεμψύχωση δεν ήτο άγνωστη στον Πελαγικό Κόσμο. Στο βαθμό που ο Βραχμανισμός πιστεύει στη Λύτρωση μέσω της Γνώσεως είναι μια πνευματική θρησκεία, σε αντίθεση με τις Εβραιογενείς κοσμοπολιτικές θρησκείες που πιστεύουν στο δογματικό «πίστευε και μη ερεύνα». Τα Ελευσίνια Μυστήρια διδάσκουν την αθανασία του ανθρώπου, μέσω της γονιμότητος και της αφθαρσίας της ύλης-ενέργειας. Πίστευαν δηλαδή ότι όταν φεύγει η ψυχή με τον θάνατο ενώνεται με την συμπαντική ψυχή. Η εξελικτική αυτή διαδικασία της μετεμψυχώσεως καλείται «Κάρμα»

Ο Δογματικός Βραχμανισμός

Ο Βραχμανισμός είναι ταυτοχρόνως και μια εξουσιαστική και δογματική θρησκεία στο μέτρο που πιστεύει στην ανωτερότητα των Βραχμάνων έναντι των άλλων τάξεων. Δηλαδή θεωρεί τους μη Βραχμάνες ακαθάρτους και βεβήλους και υποδούλωσε τους μαύρους ιθαγενείς, τους γνωστούς Παρίες, Πάλι, ή Πούλι [ Οι άνθρωποι της τάξεως αυτής ζουν σαν τα ζώα, χωρίς σπίτι, χωρίς μόρφωση, χωρίς ανέσεις, χωρίς τέλος ελπίδα ότι θα ανέλθουν κάποτε σε μια ανώτερη πολιτιστική βαθμίδα] Ο Βραχμανισμός θεωρεί ότι δύο είναι οι θείες τάξεις ήτοι :
Πρώτη των θεών και
Δευτέρα των Βραχμάνων. ( Εγκυκλ. Ελευθερουδάκη)


Ινδουισμός, ο Φωτισμένος Βραχμανισμός

Μετεξέλιξη του Βραχμανισμού είναι ο Ινδουισμός, που θεωρείται «φωτισμένος» Βραχμανισμός. Ωστόσο η δογματική ομοιότης των Βραχμάνων και Βραγχιδών είναι μεγάλη. Εικάζεται ότι οι ιερείς των Βραγχιδών του Δυδιμαίου Μαντείου έφυγαν εθελουσίως ως ιεραπόστολοι στην Ινδία., ή εκδιώχθηκαν απο τους Μιλησίους στις Ινδίες. Εκεί εδίδαξαν τους εντοπίους Βεδιστές στον Βραγχισμό και συν τω χρονω μετεξελίχθησαν σε Βραχμάνους .

Ταύτιση Βραγχιδών και Βραχμάνων

Η ταύτιση των αυτοεξορίστων Βραγχιδών του 494 π.Χ και των Βραχμάνων που εξόντωσε ο Μ. Αλέξανδρος το 427 π. Χ θα παρέμενε μετέωρη υπόθεση , χωρίς την συνεπικουρία ενός πλήθους άλλων ενδείξεων, μέσα από μια συγκριτική μελέτη των θρησκευτικό-φιλοσοφικών αντιλήψεων Βραχμάνων και Βραγχιδών . Στα ιερά τους κείμενα «Βέδες» που διετυπώθησαν περί το 1100 π. Χ υπάρχουν ενδείξεις που ανάγονται στην εισβολή των Αρίων (Τρώες-Αχαιοί, Τυρσηνοί κ.α) στις Ινδίες. μετά την πτώση της Τροίας ( «Βραχμάνοι των Ινδιών και Βραγχίδες της Μιλήτου» του Α. Κόλλια)

Πόθεν προέρχονται οι Βραγχίδες

Οδηγοί των ιερέων Βραγχιδών του Διδυμαίου Μαντείου του Απόλλωνος που έφυγαν επί Δαρείου το 494 π. Χ ήσαν οι προπορευθέντες Λαοί της Θάλασσας μετά τον Τρωικό Πόλεμο και πριν , που μετανάστευσαν στις Ινδίες. Οι ιερείς εκείνων των Λαών επέβαλαν το κοινωνικό , πολιτικό , φιλοσοφικό και θρησκευτικό σύστημα στην Ινδία. , που μετεξελίχθηκε στον Βραχμανισμό. Τρώες και Έλληνες είναι οι περίφημοι Λαοί της Θάλασσας των Αιγυπτιακών πηγών , τους οποίους αναχαίτισε ο Ραμσής ο Γ! περί το 1174 π. Χ . Όπως ο Απόλλων πήγαινε με άρμα στους υπερβορείους έτσι και ο Βράχμα(Βράγχος) αναπαρίσταται πάνω σε άρμα που σέρνουν λευκοί κύκνοι να έρχεται στην Ινδία. Ένα άλλο αδιάψευστο σύμβολο του Διός-Ηλίου που συναντάται στην Ινδία- όπως άλλωστε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς που εμφύτεψαν οι Λαοί του Αιγαίου-είναι ο Αγκυλωτός Σταυρός, η γνωστή μας πανάρχαια Σβάστικα [Η Σβάστικα συμβολίζει επίσης την Ιεράν Τετρακτύν τουτέστιν: τις τέσσαρες δυνάμεις του Σύμπαντος, ήτοι: Βαρυτική, Ηλεκτρομαγνητική, Πυρηνική και Ακτινοβολιακή, καθώς και την φορά περιστροφής του Γαλαξίου. Κατά την επίσκεψη μου πέρσι στις Ινδίες τον είδα σε μουσείο του Ρατζασμάντ αναπαράσταση του Ηρακλή με την δορά και το ρόπαλο να σκοτώνει το λιοντάρι. Αλλά και η αρχαία πρωτεύουσα της Ινδίας λέγεται Αγρα, η Πεντοποταμία=Πουντζάμπ κ.ο.κ ] Γι’ αυτό όπου συναντήσετε πανάρχαια σύμβολα (σβάστικα, αέτωμα, στήλες, τρίαινα, γοργόνιον, πύθωνα, σπείρα κλπ) καθώς και φιλοσοφική σκέψη, ερευνήστε βαθύτερα και ασφαλώς θα διαπιστώσετε ότι από εκεί είτε πέρασαν Έλληνες ή έφθασε το πνεύμα του Ελληνικού Πολιτισμού.

Το Ατμάν

Η αίρεση των Βραγχιδών είναι πανομοιότυπη με το δόγμα του Βραχμάνων (Λύτρωση μέσω της Σκέψεως) έχει δε διατυπωθεί ως εξής « ούτε το ταχύτατο βέλος, ούτε η λύρα, ούτε το πλοίο, ούτε οτιδήποτε άλλο μπορεί να καταστεί ωφέλιμο, χωρίς τη μετ’ επισταμένης γνώσεως χρήση του» (Στοβαίου Ανθολ.12.2.5.19) Η ατομική ψυχή «Ατμάν» των Βραχμάνων μας παραπέμπει στην Ομηρική λέξη «Αυτμήν» που σημαίνει Ψυχή-πνοή(Ψ 765)
Ο βίος του ανθρώπου αλλά και παντός εμψύχου όντος, ενέχει το στοιχείο της θλίψης και του πόνου . Επομένως ο αντικειμενικός σκοπός είναι να απαλλαγεί από τον πόνο και τη θλίψη και να οδηγηθεί στην τελική λύτρωση μέσω της Γνώσεως. Αυτή θα προέλθει από την ενάρετη ζωή . Η Ψυχή μετά τον θάνατο μας μέσα από τις διαρκείς μετεμψυχώσεις θα υποστεί τον πλήρη εξαγνισμό και θα ενωθεί καθαρή με την Συμπαντική Ψυχή(Υπέρτατο Ον, ή Βράχμα) Επειδή ο Βραχμανισμός είχε οδηγήσει τα άτομα σε ακρότητες ήτοι στον ασκητισμό και στον πλήρη αναχωρητισμό, ακολούθησε ο Βουδισμός σαν εκσυγχρονιστικό κίνημα για να μετριάσει την κατάσταση που είχε φθάσει στο απροχώρητο. Γι’ αυτό ο Βουδισμός θεωρείται «φωτισμένος Βραχμανισμός» Ωστόσο το «Μέτρο» και το «Μηδέν Άγαν» θα το βρούμε στον Ελληνισμό και μόνον . Για τον Βουδισμό θα μιλήσουμε σε άλλο σημείωμα. Επομένως βγαίνει σαν συμπέρασμα ότι «όλα τα είπαν οι Ελληνες» όπως είπε και ο Νίτσε.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com
ΜΑΣΣΑΛΙΑ-ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 630π.Χ.

Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΦΩΚΑΕΙΣ.

« Η ΜΑΣΣΑΛΙΑ ΔΕΝ ΕΠΑΨΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΗΣ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑ, ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΤΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΤΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΛΕΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΟΥΝ ΜΙΑ ΑΔΟΛΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΤΙΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΜΙΑ ΜΑΚΡΙΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ».

Έρευνα: Οι Έλληνες της Μασσαλίας.
της δημοσιογράφου Αντωνίας Πατσίδου
antonellapatsidou@hotmail.com

H Αντωνία Πατσίδου γεννήθηκε στις 16-11-1972. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Ι.Ε.Κ Επανομής. Έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση στον τομέα της σύνταξης και στην παρουσίαση των ειδήσεων καθώς και στο ρεπορτάζ. Η προβολή και παρουσίαση προσωπικοτήτων που έχουν πραγματοποιήσει σημαντικό έργο αποτελεί το βασικό κριτήριο στην επιλογή της, στο κομμάτι των συνεντεύξεων.

Ασχολείται κυρίως με την ερευνητική δημοσιογραφία που έχει επίκεντρο τον άνθρωπο. Ονειρεύεται μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις με ανθρώπινο πρόσωπο.


Μασσαλία.

« Γύρω στο 600 π.Χ οι Έλληνες ναυτικοί που ήρθανε από την Φώκαια της Μικράς Ασίας ίδρυσαν την Μασσαλία και ακτινοβόλησαν τον πολιτισμό στη Δύση». *επιγραφή των Γάλλων στην πόλη της Μασσαλίας

Η Μασσαλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Γαλλία. Η πόλη στέκεται στην ακτή του κόλπου της Λυών της Μεσογείου. Η Μασσαλία είναι η παλαιότερη πόλη στη Γαλλία, είναι ακόμα παλαιότερη από την αιώνια πόλη - Ρώμη. Στη Μασσαλία ζουν σήμερα περίπου 12.000 Έλληνες ομογενείς, δεύτερης και τρίτης γενιάς, προερχόμενοι κυρίως από την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία. Στην ευρύτερη περιοχή της Μασσαλίας, όπου υπολογίζονται περίπου στις 20.000, υπάρχουν 15 ομογενειακές οργανώσεις και πάρα πολλοί σύλλογοι Φιλελλήνων. Υπάρχουν χωριά, όπως το Port-de-Bouc το Salin de Giraud και το Port-Saint Louis, όπου το 40% του πληθυσμού είναι ελληνικής καταγωγής.

Το πρώτο κύμα Ελλήνων που έφτασε στη Μασσαλία.
Το 630 π.Χ. Έλληνες από τη Φώκαια της Ιωνίας (βορειοδυτικά της Σμύρνης) έκτισαν τη Μασσαλία. Οι Φωκαείς ήταν τολμηροί θαλασσοπόροι. Πρώτοι αυτοί κατασκεύασαν πλοία (νήες) με 50 κουπιά και γρήγορα ανάδειξαν την πατρίδα τους σε μεγάλη ναυτική δύναμη και πλούτισαν. Εκτός από τη Μασσαλία σε γαλλικό έδαφος και συγκεκριμένα στην Κορσική, ίδρυσαν το 565 π.Χ. την Αλαλία.
Από τη Μασσαλία ορμώμενοι ίδρυσαν κατόπιν άλλες πόλεις. Σπουδαιότερη είναι η Νίκαια, την οποία ίδρυσαν το 300 π.Χ. και την ονόμασαν Νίκαια σε ανάμνηση της νίκης τους κατά των Λιγύρων. Οι Φωκαείς ίδρυσαν και τη μόνη Ελληνική αποικία στο βορειοανατολικό άκρο της Ισπανίας στην Καταλονία, την πόλη Εμπόριον. Φαίνεται λίγο παράξενο το όνομα, αλλά πρέπει να ξέρουμε την βασική αρχική σημασία της λέξης Εμπόριον = τόπος όπου γίνονται συναλλαγές, εμπόριο. Εμπορεύομαι = (η πρώτη σημασία) = βρίσκομαι σε πορεία για εμπόριο, έμπορος (εν πορεία ευρισκόμενος) = ταξιδιώτης, ο ταξιδεύων για εμπόριο. Ξεκίνησε σαν τόπος διεξαγωγής εμπορίου και κατόπιν έγινε πόλη με το όνομα Εμπόριον.


Δεύτερο κύμα.
Οι Έλληνες που ήρθαν την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τον 17ο αιώνα, από την Κωνσταντινούπολη και πρόκειται για τον χρυσό αιώνα της Μασσαλίας. Οι Έλληνες την χρονική αυτή περίοδο βοήθησαν στην οικονομική ανάπτυξη της Μασσαλίας κερδίζοντας μ’αυτό τον τρόπο την εκτίμηση των Γάλλων της Μασσαλίας.

Τρίτο κύμα.
Οι σημερινοί Έλληνες μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας. Οι πρόσφυγες αυτοί που ήρθαν το 1922 αποτελούν τις οικογένειες πέμπτης γενιάς. Σκοπός των Ελλήνων της Μασσαλίας σήμερα είναι να βρούνε την πολιτιστική τους ταυτότητα που «έχασαν» μετά την Μικρασιατική καταστροφή, ερχόμενοι στην πόλη της Μασσαλίας.

Οι Έλληνες στο στρατό του Ναπολέοντα.
Δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν υπό οθωμανική κυριαρχία, πολλοί Έλληνες αγωνίστηκαν στο Στρατό του Ναπολέοντα. Ο Nicolas Papas-Oglou-Νίκος Παπάζογλου, ήταν ο πιο διάσημος Έλληνας που πολέμησε με τον Ναπολέων.

Nicole Papas- Oglou. Tchesme * Γεννήθηκε κοντά στο Tchesme το 1758.Μετακόμισε στη Μασσαλία και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του προσπαθώντας να επιτύχει την επιστροφή της περιουσίας του από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πέθανε στη Μασσαλία το 1819.

*Tchesme ήταν μια ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας, κοντά στη Σμύρνη. Το ελληνικό όνομα ήταν "Κρήνη".


ΠΥΘΕΑΣ Ο ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΗΣ.
Άκμασε γύρω στο 330 π.Χ.

Μαθηματικός και Αστρονόμος ο Πυθέας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο με το περίφημο εξερευνητικό ταξίδι του στον βόρειο Ωκεανό. Το ταξίδι αυτό έγινε οργανωμένα με πλήθος πλοίων και στόχο την εξερεύνηση και μέτρηση των βόρειων ακτών της Ευρώπης. Η εκτέλεση αυτού του πολύχρονου, πολυδάπανου και στρατηγικά σημαντικού ταξιδιού εκτιμάται ότι χρηματοδοτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο. Η αποστολή αυτή εκτελέστηκε με επιτυχία από τον Πυθέα και απέδειξε ότι η Ευρώπη μέχρι την Βαλτική είναι περίβρεχτη, ότι η Βρετανία είναι νήσος και ακόμα ότι βόρειά της, σε έξη μέρες πλεύση, βρίσκεται η νήσος Θούλη σε απόσταση από τον πόλο της γης όσο η απόσταση του Τροπικού από τον Ισημερινό (24°). Το ημερολόγιο και τις παρατηρήσεις του τις περιέλαβε στο έργο του "Περί του Ωκεανού" (Ερατοσθένης, Πολύβιος, Στράβων, Διόδωρος, Πλίνιος, Τίμαιος).
Εκτός από το περίφημο ταξίδι του η μαθηματική του ανακάλυψη με την οποία έγινε γνωστός στον Ελληνισμό ήταν εκείνη της μέτρησης του γεωγραφικού πλάτους ενός τόπου με την μέτρηση του λόγου (Γνώμονα):(Σκιά) το μεσημέρι των Τροπών ή των Ισημεριών.




Ενώσεις:
Ελληνική Ένωση Μασσαλίας και περίχωρων.
Έτος ίδρυσης 1944.
Πρόεδρος: Δημήτριος Ακαρτζού.

Ελληνική Κοινότητα Μασσαλίας.
Έτος Ίδρυσης 1976.
Πρόεδρος: Σταύρος Πεταλάς.

Σκοπός:
Υποστήριξη των Ελλήνων που κατοικούν στην Γαλλία όπως επίσης και η διατήρηση και ανάπτυξη της εθνικής τους ταυτότητας. Ανάπτυξη της Ελληνο-γαλλικής φιλίας. Διάδοση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στη Γαλλία. Στην προσπάθεια επίτευξης των παραπάνω έχουν άμεση συμμετοχή όλες οι Ελληνικές κοινότητες της Γαλλίας που αποτελούν και τα κύρια μέλη της Ομοσπονδίας.

Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία:
Χτίστηκε το 1820. Πρόκειται για την παλιότερη ορθόδοξη εκκλησία της Ευρώπης μαζί με την ορθόδοξη εκκλησία της Βιέννης στην Αυστρία.
Ιερέας: Ιωακείμ Τσοπάνογλου.


Στη βοήθεια της έρευνας μας βοήθησε ο Γιάννης Σταυρινού, αντιπρόσωπος της Κυπριακής Κοινότητας στη Νότια Γαλλία.


Ἡ πανελληνία ἐκστρατεία κατὰ τῶν Ὑξῶς.Ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
i3 Votes

Αὐτὸ μᾶς τὸ ἔφερε ὁ φίλος τοῦ ἱστολογίου Ἀνδρομέδιος.

Μία πτυχὴ τῆς ἱστορίας μας, ἄγνωστη στοὺς πολλούς, ποὺ καλὸ θὰ ἦταν νὰ γνωρίζουμε. Διότι πάντα στὸν κίνδυνο οἱ Ἕλληνες ἦταν ἀντάμα.

(Τώρα θὰ μοῦ πεῖτε τί γίνεται; Καὶ τώρα ἀντάμα θὰ εἴμαστε οἱ Ἕλληνες… Θὰ δεῖτε…)


Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΥΞΩΣ…


Μπροστά στον κίνδυνο που φαινόταν να διαγράφεται με την εισβολή των Υξώς, οι Έλληνες ενώθηκαν και αποφάσισαν να είναι εκείνοι που θα τους αντιμετωπίσουν. Όχι γιατί οι άλλοι λαοί απλά δεν μπορούσαν να το κάνουν αλλά γιατί στην ουσία αυτοί που θεωρούνταν ως πολιτισμένοι και έχοντες κάποιο υπόβαθρο σε θέματα στρατιωτικά, ήσαν οι Έλληνες. Αλλά και για τον πολύ απλό λόγο ότι ο τότε γνωστός κόσμος , όλα εκείνα τα ανεξάρτητα βασίλεια, ήταν κυριολεκτικά Ελλάδα.
Έτσι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή οι πρόγονοί μας, των απώτατων εκείνων χρόνων και ετοιμάζονταν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, τους ερυθρομέλανες Υξώς. Ως μία δύναμη λοιπόν άρχισαν να συγκεντρώνονται από τις διάφορες περιοχές της Ελληνικής γης, στα κέντρα επιστράτευσης για την εκστρατεία. Την πρώτη Πανελλήνια εκστρατεία!!! Υποστηρίζεται μάλιστα κατά μία θεωρία, ότι εκείνη η εκστρατεία πιθανόν να είναι αυτό που σήμερα οι επιστήμονες ονομάζουν ως κάθοδο των Αρείων φυλών από την περιοχή του Δούναβη ποταμού προς τον Νότιο Ελληνικό χώρο, κ.λ.π.
Αλλά όμως όπως προείπαμε, ο Ιέρων έγραφε: «…Αιθίοπες από Ινδού ποταμού αναστάντες προς την Αίγυπτον ώκησαν…», ήδη δηλαδή είχαν φθάσει στην Αίγυπτο και ο κίνδυνος να επιδράμουν και προς την Μεσόγειο ήταν όχι απλά μπροστά αλλά ήδη ορατός.
Από την Αίγυπτο οι ορδές εκείνες θα ξεχύνονταν προς τις γειτονικές πόλεις, τις ελληνικές κτήσεις της Βορείου Αφρική, περιοχές με πολιτισμό ανεπτυγμένο που τώρα φαινόταν να κινδυνεύει άμεσα από αφανισμό.
Αρχιστράτηγος των Πανελλήνων ήταν ο Διόνυσος ο Β΄ γιος της Σεμέλης κόρης του Κάδμου, και του Διός. Ο αρχηγός των εισβολέων λεγόταν Δηριάδης και τα αρχαία ινδικά κείμενα τον αναφέρουν ως Νταριοντάνα. Η πορεία την οποία είχαν ακολουθήσει οι εισβολείς ήταν προς τρεις κατευθύνσεις. Μία ορδή τους είχε αποβιβασθεί στις ακτές της Σομαλίας και κατέκτησε την Αιθιοπία, άλλη μία είχε εισχωρήσει στην Μέση Ανατολή και φαίνεται ότι κινήθηκε προς το Δέλτα του Νείλου μέσω της ερήμου Σινά. Και άλλη μία που είχε συγκεντρωθεί στην Βακτριανή απειλούσε την περιοχή της Μεσοποταμίας.
Ας δούμε όμως και τις αναφορές των αρχαίων κειμένων για αυτή την εισβολή. Ο Νόνος στα «Διονυσιακά» του αναφέρει: « … Δηριάδης Αραβίης επί πέζον, και Βλέμυς ωκύς ίκανεν επί επταπόρου στόμα Νείλου…», ( Νόνος «Διονυσιακά» τόμος Α’ βιβλ. 17ο στιχ. 305)
Ο αρχηγός των Υξώς Δηριάδης είχε επιστρατεύσει όλους εκείνους τους βάρβαρους λαούς της Άπω Ανατολής, τους διάφορους νομάδες των βορειοανατολικών περιοχών της Ασίας, αλλά και της Ινδίας και Ινδονησίας ( Κεϋλάνη κ.λ.π). Επέτυχε όμως να ξεσηκώσει εναντίον των Ελλήνων, γιατί όπως είπαμε οι Έλληνες ήσαν οι πολιτισμένοι, αυτοί ήσαν που είχαν βρεθεί σε κάθε γωνιά της γης και είχαν δημιουργήσει κτήσεις εν είδη κατακτητών, άρα οι ιθαγενείς που ήσαν επί τη κυριαρχία τους λογικό ήταν να δεχθούν εύκολα, κατά κάποιο τρόπο την «απελευθερωτική» κίνηση των Υξώς και να ενωθούν μαζί τους… Επέτυχε λοιπόν ο Δηριάδης, να ξεσηκώσει εναντίον τον Ελλήνων και τους ιθαγενείς Βακτριανούς, Σάκες, ακόμη τους Τατάρους της Κεντρικής Ασίας, αλλά και τους μαύρους της Αιθιοπίας!!! Να τι γράφει ο Νόνος γι’ αυτό:
« … Δηριάδης δ’ ηώος από πιολίων οι από νήσων κέκλητο κηρύκεσι πολυσπερές έθνος αγείρων … Δερβίκων δε γένεθλα συνεσπέτο Δηριάδην, Αιθίοπες τε, Σάκας τε, και έθνεα ποικίλα Βάκτρων…
Και πολύς ουλοκώμων Βλεμύων στρατός…»
«… και στόλος Ίκανε τριακοσίων πλοίων…».
Διαβάζουμε για την δύναμη των Υξώς στο Νόνο ο οποίος μας επισημαίνει ότι διέθεταν και τριακόσια πλοία!!! Βέβαια αυτό λογικό είναι να μας κάνει κάποια εντύπωση, δηλαδή το γεγονός ότι οι βάρβαροι φαίνεται να διαθέτουν στόλο!!! Αυτό σαφώς και είναι άξιον απορίας αφού όπως είπαμε κατέβηκαν από τα ορεινά και δεν ήσαν τίποτε άλλο από ορδές αγρίων που εφορμούσαν επιφέροντας την καταστροφή στο διάβα τους. Όμως όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν οι καιροσκόποι που μέσα από καταστάσεις τέτοιας μορφής επωφελούνται. Αυτοί που πάντα θα είναι παρόντες, φυσικό ήταν, να βρέθηκαν στο πλευρό των εισβολέων και να τους παρείχαν εκτός της βοήθειάς τους, των γνώσεών τους και των τρόπων και των μέσων που θα τους έκαναν να γίνουν περισσότερο επικίνδυνοι στην αναμέτρηση που είχαν επιχειρήσει να πραγματοποιήσουν εναντίον των πολιτισμένων και πολύ ανώτερων σε κάθε επίπεδο Ελλήνων. Αυτές λοιπόν οι ορδές προσπάθησαν να μετατραπούν σε στρατό τακτικό, χρησιμοποιώντας και τα μέσα που ένας τέτοιος στρατός διαθέτει, δεν ήταν δυνατόν όμως να γίνουν κάτι τέτοιο, από την μια μέρα στην άλλη, αφού στην πλειοψηφία τους αποτελούνταν από βαρβάρους, άγριους και απολίτιστους λαούς οι οποίοι στο πέρασμά τους έσπερναν την καταστροφή και την ερήμωση!!!
Αυτούς οι Έλληνες έπρεπε να αντιμετωπίσουν και μάλιστα αυτό έπρεπε να είναι αποτελεσματικό γιατί κρινόταν η τύχη του πολιτισμένου κόσμου( το ίδιο περίπου σενάριο θα παιχθεί μερικές χιλιετίες αργότερα με τους Πέρσες…). Με τον Διόνυσο τον Β’ τον γιο της Σεμέλης που βασίλευε στην χώρα των Εγγελεάτων (= περιοχή Αχρίδας), οι Έλληνες της Ευρώπης, της Μικράς Ασίας, της Νοτίου Ιταλίας και της Λιβύης ενώθηκαν σε πανστρατιά. Στο πολεμικό προσκλητήριο του Αρχιστρατήγου Διονύσου έτρεξαν αμέσως οι πολεμιστές της Δυτικής Μακεδονίας, της Θράκης, της Δαρδανίας, της Ιλλυρίας, της Θεσσαλίας, των Αθηνών, της Βοιωτίας, της Εύβοιας, της Πελοποννήσου, της Κρήτης, της Σαμοθράκης, της Φρυγίας, της Λυδίας, της Καρίας, της Λιβύης, της Νοτίου Ιταλίας και της Κύπρου.
«…Καλεσαμένου Διονύσου, Ακταίων ταχύς ήλθεν πατρίδος Αιονίης…»
«…Ήδη δι Ιλλυρίας Δαυλάντιον έθνος αρούρης και πέζον Αιμονίας και Πήλιον άκρον εάσας, Ελλάδος εγγύς ίκανεν, και Αονίη παρά πέζει…»
«…Πίπλειαν (= περιοχή Πιερίας) εάσας, Βιστονίης Οίαγρος…»( Νόνος «Διονυσιακά», τόμος Α΄ βιβλ. 17ο στιχ. 339-341, 218-222, και τόμος Α΄ βιβλ. 13ο στιχ. 54-56).Στις περιγραφές του Νόνου διαβάζουμε για τις δυνάμεις των Ελλήνων των περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας και της Ιλλυρίας στις οποίες φέρεται ως αρχηγός αυτών ο Ακταίων. Ακόμη της Κεντρικής Μακεδονίας αλλά και της Ανατολικής με αρχηγό τους τον Οίαγρο. (τὸ ἀρχαῖον ἑλληνικὸν πνεῦμα)

Μυκήνες στον Βόρειο Ατλαντικό


Τα νησιά Φερόες, 18 τον αριθμό, βρίσκονται μεταξύ της Νορβηγικής θάλασσας και του βόρειου Ατλαντικού ωκεανού, ανάμεσα στην Νορβηγία και την Ισλανδία. Αποτελούν μια αυτόνομη επαρχία του βασιλείου της Δανίας από το 1948.

Στο δυτικότερο άκρο της νησιωτικής αυτής ομάδας βρίσκεται ένα νησί που κατοικείται από μερικές δεκάδες κατοίκους και ονομάζεται Μυκήνες !!

Σε γενικές γραμμές, τα τοπικά ονόματα πολύ δύσκολα αλλάζουν χωρίς την επέμβαση κάποιου κατακτητή και το συγκεκριμένο ως όνομα, δεν σημαίνει κάτι ούτε στην τοπική γλώσσα (Faroese) προς την οποία μοιάζει εντελώς ξένο, τόσο ως προς το θέμα αλλά και ως προς την κατάληξη, αλλά επίσης ούτε και προς την Δανική γλώσσα παρουσιάζει οποιαδήποτε συγγένεια.

Από πλευράς φωνητικής, επίσης δεν ομοιάζει καθόλου με τα ονόματα των υπολοίπων νησιών, τα οποία αντίθετα -όπως φαίνεται και στους παρακάτω χάρτες-, μεταξύ τους παρουσιάζουν μια πολύ μεγάλη γλωσσική ομοιογένεια.

Ως εκ τούτου μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το όνομα αυτό προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από το Αιγαίο…

Επειδή η παραπάνω ένδειξη δεν είναι βέβαια η μόνη που σκιαγραφεί την εξάπλωση των πρωτοελλήνων και οι διαπιστώσεις για τις ναυτικές ικανότητες Μυκηναίων, Μινυών και Μινωιτών να ταξιδεύουν εκτός Μεσογείου είναι πάμπολλες, προκύπτει ως προφανές ότι το απόμακρο αυτό νησί κατέχει την ονομασία του από την εποχή που τα πρωτοελληνικά πλοία ταξίδευαν στην Αμερική ακολουθώντας το Ρεύμα του Κόλπου για την προμήθεια χαλκού και πιθανότατα χρησιμοποιούσαν -μεταξύ άλλων- και τα νησιά Φερόες ως σταθμούς ανεφοδιασμού κατά την επιστροφή τους στην Ευρώπη.
Ανάλογη ένδειξη αποτελεί και η ονομασία ‘Άνδρος’ για μια νήσο στις Μπαχάμες, όπως και πάμπολλες άλλες καταφανώς Ελληνικές ονομασίες απομεμακρυσμένων ως προς την Ελλάδα περιοχών και νησιωτικών συγκροτημάτων ανά τον κόσμο. (Αρκτική, Ανταρκτική, Ινδονησία, Μικρονησία, Πολυνησία για να αναφέρουμε μόνο τα σημαντικότερα).





_____